kobieta choroby intymne kobieta choroby intymne

Chlamydioza

Przyczyny chlamydiozy

Chlamydioza to jedna z najpopularniejszych chorób przenoszonych drogą płciową wśród nastolatek.

Wywoływana jest przez bakterię Chlamydia trachomatis. Chlamydioza jest chorobą uleczalną i pospolitą co nie znaczy ze nie niebezpieczną. Chlamydioza może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza u kobiet w ciąży. Może nawet uniemożliwić ciąże i doprowadzić do niepłodności.

Chlamydioza uszkadza delikatne struktury narządów płciowych u kobiety oraz prowadzi do wystąpienia choroby zrostowej. Chlamydioza może przebiegać przez dłuższy okres czasu w utajeniu – nie dając żadnych objawów schorzenia. Choroba atakuje osoby w każdym wieku, jednak największą liczbę zachorowań obserwuje się u ludzi w wieku 15-25 lat. Młode kobiety są bardziej narażone na chlamydiozę ze względu na fakt, że ich mechanizmy obronne, chroniące przed kolonizacją Chlamydia trachomatis na poziomie szyjki  macicy, nie są  jeszcze w pełni rozwinięte.

Zakażeniu sprzyjają częste zmiany partnera seksualnego, ryzykowne zachowania seksualne oraz niestosowanie prezerwatyw podczas stosunku płciowego. Ważnym faktem jest to iż chlamydioza może przedostać się do organizmu nie tylko droga genitalną, ale także oralną i analną, dlatego nawet te formy stosunku seksualnego są niebezpieczne i najlepiej stosować podczas nich barierowe metody regulacji poczęć (prezerwatywę).

Objawy chlamydiozy

Chlamydioza jest chorobą, przebiegającą „po cichu” – u około 75% kobiet i 50% mężczyzn nie daje ona żadnych objawów. Występujące niekiedy obawy chlamydiozy to, u kobiet:

Symptomatologia objawowego zakażenia Chlamydia trachomatis (typowy okres wylęgania: 1-21 dni)

Kobiety:   

  • śluzowo-ropna wydzielina w zapalnie zmienionej szyjce macicy
  • ropne upławy w pochwie
  • pobolewania podbrzusza
  • krwawienia po stosunku płciowym
  • krwawienia międzymiesiączkowe

    Chlamydia trachomatis
    źródło: wikipedia.org
  • objawy dyzuryczne
  • ropomocz
  • przewlekły zespół bólowy w miednicy mniejszej
  • objawy ostrego zapalenie narządów miednicy mniejszej PID)

Mężczyźni:   

  • ropna wydzielina z ujścia zewnętrznego cewki moczowej
  • objawy dyzuryczne (zaburzenia oddawania moczu)
  • pieczenie cewki moczowej
  • objawy zapalenia najądrza, jądra lub gruczołu krokowego

Objawy wspólne dla obu płci:

  • ropna wydzielina z okolicy odbytnicy
  • dyskomfort w okolicy odbytnicy
  • zapalenie spojówek
  • bóle stawowe
  • zapalenie gardła
  • zapalenie płuc
  • zespół Reitera (zespół objawów chorobowych występujących przy zakażeniu Chlamydia trachomatis, na który składają się następujące objawy: zapalenie spojówek lub jagodówki, zmiany śluzówkowo-skórne, zapalenie stawów)

Leczenie chlamydiozy

Terapię należy rozpocząć natychmiast po rozpoznaniu choroby. Leczenie opiera się na doustnej antybiotykoterapii. Leczenie partnera seksualnego kobiet, u których rozpoznano chlamydiozę, jest obowiązkowe, niezależnie od wykrycia u niego Chlamydia trachomatis.

Chlamydioza w ciąży

Chlamydioza jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Częstość występowania chlamydiozy u ciężarnych to 1-3%. Badania wskazują, że infekcja Chlamydia trachomatis ma wpływ na wzrost częstości występowania przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego, zapalenia błon płodowych oraz porodu przedwczesnego połączonego z niską wagą urodzeniową dziecka. Ponadto, w trakcie porodu, w wyniku infekcji szyjki macicy wywołanej przez Chlamydia trachomatis, dochodzi do zakażenia płodu. Zakażenie to objawia się u noworodka zapaleniem spojówek, atypowym zapaleniem płuc, zapaleniem ucha środkowego lub infekcją jamy nosowo-gardłowej. Dlatego badania w kierunku Chlamydia trachomatis powinny być wykonane w trakcie pierwszej wizyty ciężarnej kobiety u ginekologa. Leczenie chlamydiozy w ciąży polega na antybiotykoterapii i odbywa się pod opieką lekarza. Obowiązkowo należy także leczyć partnera ciężarnej kobiety.


Źródła:


F. Khvorik, V. M. Tsyrkunov, S. A. Kostiuk, Molekularne i biologiczne kryteria aktywności procesu infekcyjnego w przebiegu zakażenia drobnoustrojami Chlamydia, w: „Postępy Dermatologii i Alergologii” 6/2008, s. 255–261.
Nalewczyńska, A. Cendrowska, J. Kowalska, B. Szyszka, Zaburzenia biocenozy pochwy – postępowanie diagnostyczne oraz leczenie. Część I. Zakażenia bakteryjne, w: „Ginekologia Praktyczna” 3/2009, s. 33-36.
Kuch, A. Szkaradkiewicz, Chlamydioza – diagnostyka i leczenie, w: „Przewodnik Lekarza” 12/2002, s. 88-92.